Orion1

Ime:                            M42, NGC1976, Sh2-281, LBN974, Ced55d, Great Orion nebula

                                    M43, NGC1982, Ced55g, de Marian’s nebula

                                    NGC1980, LBN977, Ce72, Ced55f, Lost Jewel of Orion (Lowers sword)

                                    NGC1977, S2-279, Ced55e, Running Man (Mermaid’s purse) nebula

                                    NGC1973, Ced55b, Running Man nebula

                                    NGC1975, Ced55c, Running Man nebula

                                    NGC1981, Cr73, Coal Car cluster (Upper sword)

Datum:                      23-25.XI 2024.

Snimci:                       Red-40x120s, Green-42x120s, Blue-44x120s

Integracija:                4h 12m

BIN:                            1×1

Temperatura:           -20

Gain/Ofset:               0/40

Starost Meseca:       22.9-24.7 d

Mesečeva faza:        99.7-122.3°

RA centar:                 05h 35′ 19.210″

DEC centar:               -05° 23′ 18.17″

Messier 42 (M42), poznata Orionova maglina, je emisiono-refleksijska maglina smeštena u sazveždju Orion (Lovac). Sa prividnom magnitudom od 4,0, maglina Orion jedna je od najsjajnijih maglina na nebu i vidljiva je golim okom. Nalazi se na udaljenosti od 1.344 svetlosne godine od Zemlje i najbliži je zvezdani rasadnik Zemlji. Orionovu maglinu vrlo je lako pronaći jer se nalazi odmah ispod Orionovog pojasa, istaknutog asterizma na zimskom nebu. Maglina se pojavljuje kao nejasna srednja zvezda u Orionovom maču, koju čini vertikalni niz od tri zvezde (tj. dve zvezde i M42) južno od Orionovog pojasa. Maglina se lako može videti dvogledom i malim teleskopima. Prekrivajući više od stepena prividnog neba, maglina se čini četiri puta većom od punog Meseca. Mali teleskopi pri većim povećanjima otkriće četiri najsjajnije zvezde u Trapeznom skupu, otvorenom skupu mladih, vrućih, masivnih zvezda koje su nastale unutar Orionove magline. Četiri zvezde formiraju trapezoidni oblik i energizuju okolnu maglinu.

Messier 42 zauzima površinu od 65 puta 60 uglovnih minuta vidljivog neba, a njegov prostorni promer iznosi 24 svetlosne godine. Maglina ima masu 2.000 puta veću od Sunčeve i sadrži asocijacije zvezda, refleksione magline, neutralne oblake prašine i gasa i jonizovanog gasa. Deo je kompleksa Orionovog molekularnog oblaka, većeg područja magline koje takodje uključuje poznatu maglinu Konjska glava, maglinu Plamen, emisionu maglinu Barnardova petlja, De Mairanovu maglinu (M43) i refleksionu maglinu Messier 78.